شاید نام سری نوظهور X شرکت سونی آنقدر که باید و شاید و مثل سری Z به گوش‌ها آشنا نیست. این سری گوشی‌ها از لحاظ ظاهری شباهت زیادی به یکدیگر دارند، اما از نظر سخت‌افزاری تفاوت‌های بزرگی در مقایسه با دیگری دارند. گوشی «سونی اکسپریا ایکس» (Sony Xperia X) را می‌توان عادی‌ترین گوشی این خانواده دانست. سونی سعی کرده تا این گوشی را به سخت‌افزاری قابل‌قبولی مجهز کند تا کاربران تا حدودی خیال آسوده‌ای از نظر قدرت سخت‌افزاری گوشی داشته باشند. علاوه بر این سخت‌افزار، دوربین‌های که می‌توانند لحظات شما را به بهترین نحو ممکن ثبت کنند و همچنین تجربه‌ای کامل از تصویر و صدا با استفاده از نمایشگر بزرگ و بلندگو‌های استریو این گوشی می‌توانید داشته باشید. سیستم‌عامل به روز، باتری با ظرفیت مناسب و حسگر اثرانگشت برای امنیت بیشتر از قابلیت‌های محبوب در گوشی جدید و قدرتمند سونی هستند. در مقایسه با قدرتمندترین گوشی این سری، اکسپریا X به سخت‌افزاری قابل‌قبول و نه‌چندان قدرتمند مجهز شده است. استفاده از تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۵۰ در این گوشی اگرچه قدرت زیادی را با خود به همراه ندارد؛ اما می‌تواند خیال کاربرش را از انجام بسیاری از امور روزمره و حتی بازی‌های نسبتا سنگین راحت کند. استفاده از ۳ گیگابایت رم در این تراشه باعث شده تا انجام هر عملیاتی، برای مثال باز کردن تعداد زیادی برنامه با مشکل خاصی همراه نباشد. همچنین با این تراشه‌ی جدید می‌توانید به اینترنت نسل چهارم متصل شوید. اکسپریای جدید، حافظه‌ی داخلی ۳۲ یا ۶۴ گیگابایتی و امکان استفاده از کارت حافظه‌ی جانبی تا حجم ۲۰۰ گیگابایت را دارد. امکانات ارتباطی دیگر نظیر Wi-Fi، بلوتوث، NFC، رادیو و امکانات مکان‌یابی دقیق هم برای این گوشی درنظر گرفته شده‌اند. استفاده دو دوربین با سنسورهای ۲۳ و ۱۳ مگاپیکسلی در اکسپریاX باعث شده تا این گوشی بتواند بهترین بازده را در بخش دوربین داشته باشد. دوربین اصلی این گوشی به فلشی از نوع LED مجهز شده تا با توجه به دریچه‌ی دیافراگم f/2.0 بتواند در شرایط نوری نامناسب هم بتواند تصاویر روشنی ثبت کند. کاربر می‌تواند با هر دو دوربین اکسپریا X ویدیوهای با رزولوشن fullHD و صدای استریو ضبط کند. سونی سعی کرده تا در این گوشی هم تجربه‌ی صوتی و تصویری متفاوتی در مقایسه با سایر گوشی‌های بازار، را در اختیار کاربرانش قرار دهد. استفاده از نمایشگری ۵ اینچی با رزولوشن fullHD که تراکم ۴۴۱ پیکسل بر اینچ را می‌تواند به تصویر بکشد، در کنار بلندگو‌های استریو می‌توانند تجربه‌ی بازی و فیلم‌دیدن را با این گوشی چندین برابر کنند. نمایشگر اکسپریا X یا استفاده از دو نوع پوشش در برابر آب و عرق دست و همچنین خط‌و‌خش مقاوم شده است. علاوه بر نمایشگر بقیه‌ی قسمت‌های گوشی هم در برابر آب تا عمق ۱٫۵ متر و به مدت ۳۰ دقیقه مقاوم شده‌اند. بر خلاف سری Z دیگر خبری از شیشه در پشت گوشی نیست، اما همچنان قاب پشتی قابلیت باز شدن ندارد و حس یکپارچه بودن هنگام در دست گرفتن گوشی وجود دارد. این گوشی هم مثل سری Z5 به حسگر اثرانگشت مجهز شده تا بتواند امنیت را برای کاربران در سطح بالایی تامین کند. این گوشی در حدود ۱۵۳ گرم وزن و ۷٫۹ میلی‌متر ضخامت دارد. از دیگر مواردی که اکسپریای جدید را از سری Z متمایز می‌کند، استفاده از نسخه‌ی ششم اندروید با نام مارشمالو در این گوشی است. البته باتری با ظرفیت مناسب ۲۶۲۰ میلی‌آمپر ساعت از نوع لیتیوم-یون از دیگر ویژگی‌های موردپسند در اکسپریا X هستند. سری جدید گوشی‌های سونی با نام خانواده X و مشخصا گوشی این سری با نام اکسپریا X با ویژگی‌هایی مثل دوربین اصلی ۲۳ مگاپسکسلی و سلفی ۱۳ مگاپیکسلی، تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۵۰ همراه با سه گیگابایت رم، طراحی زیبا که در برابر آب هم مقاومت دارد؛ در کنار باتری مناسب و حسگر اثرانگشت را به یکی از بهتری‌های اندروید تبدیل کرده‌اند.
سونی پس از سه سال تولید گوشی‌های خانواده‌ی Z، نهایتا به این نسل از محصولات خود پایان داد و از این پس گوشی‌های خود را در سری جدید X به فروش می‌رساند. همان‌طور که می‌دانید این سازنده‌ی ژاپنی، فراز و نشیب‌های زیادی با گوشی‌های سری Z داشت و با برخی گوشی‌های خود توانست در قلب کاربران جای گیرد و با برخی دیگر، خیلی‌ها را دلسرد کرد. حال سونی با توجه به تمام اندوخته‌ها و تجربیات تلخ و شیرینی که در زمینه‌ی گوشی‌های هوشمند به دست آورده، گوشی‌های سری X را در چهار مدل XA، X، X Performance و XA Ultra تولید کرده است. سونی بیش از هر چیز دیگری به کیفیت ساخت و دوربین در این گوشی‌ها تمرکز کرده است. یکی از مدل‌های سری X که سونی تعادلی منطقی از کارایی و کیفیت را در آن رعایت کرده، اکسپریا X است. این محصول در زمره‌ی گوشی‌های میان‌رده‌ی سونی قرار دارد و از قیمت نسبتا بالایی برخوردار است. اما قیمت بالای این گوشی نسبت به دیگر میان‌رده‌ها را می‌توان در دوربین‌های باکیفیت و بدنه‌ی خوش‌ساخت دانست. با ما همراه باشید تا نگاهی دقیق به این محصول سونی بیندازیم.
ازنظر ما، مهم‌ترین ویژگی در طراحی محصولات یک سازنده، اصالت و استفاده از زبان طراحی یکسان است. برای مثال طراحی ماشین‌های BMW را در نظر بگیرد. زبان طراحی تمام خودروهای این سازنده‌ی آلمانی به‌قدری شبیه به یکدیگر است که اگر از فاصله‌ی دور هم یکی از این ماشین‌ها را در خیابان ببینید، قادر به تشخیص شرکت سازنده‌ی آن خواهید بود. خوشبختانه این داستان در مورد گوشی‌های سونی هم صدق می‌کند. زبان طراحی اکسپریا X با پرچم‌دار قبلی این شرکت یعنی اکسپریا Z5 مو نمی‌زند و از طراحی «آمنی بالانس» پیروی می‌کند. اما مهم‌ترین تفاوت ظاهری گوشی‌های سری X با Z در جنس بدنه‌ی آن‌هاست. سونی پس از سال‌ها، دست از استفاده‌ی شیشه‌ی مات یا براق در گوشی‌های بالارده‌ی خود کشید و از فلز استفاده کرد. استفاده از این بدنه، مرغوبیت خاصی به X بخشیده است. ازنظر ما مهم‌ترین مزیت این جنس بدنه نسبت به شیشه، عدم جذب چربی و اثرانگشت است و این موضوع هیچ وابستگی به رنگ محصول ندارد. اکسپریا X در چهار رنگ سفید، مشکی، طلایی و رزگلد تولید شده است.
تفاوت دیگری که بین طراحی دو نسل گوشی X و Z وجود دارد، مربوط به محل قرارگیری اسپیکرهای آن‌ها است. دو اسپیکر استریوی اکسپریا X در مرکز لبه‌ی بالا و پایین نمایشگر قرار گرفته‌اند. سونی با به کار بردن این تدبیر، توانست کاری کند که فضای خالی موجود در بالا و پایین نمایشگر چندان به چشم نیاید و تو ذوق کاربر نزند. کیفیت این اسپیکرهای به‌قدری خوب است که اگر انتظار یا وسواس زیادی به کیفیت صدا نداشته باشید، راضی‌تان نگه می‌دارد. در غیر این صورت، صدای نه‌چندان بلند، نبود بیس (Bass) و اعوجاج در صداهای بلند می‌تواند در تجربه‌ی موزیک گوش دادن شما با اکسپریا X تاثیرگذار باشد.
حال بیایید به سراغ لبه‌های این گوشی خوش‌ساخت برویم. لبه‌های X کاملا پلاستیکی است و کیفیت نسبتا خوبی دارند. مانند گذشته، سونی تمام کلیدهای این گوشی را روی لبه‌ی سمت راست قرار داده است. کلید پاور که با حسگر اثرانگشت ادغام شده در مرکز این لبه وجود دارد و پایین‌تر از آن کلیدهای تنظیم صدا و شاتر به چشم می‌خورند. در تجربه‌ی چند روزه‌ای که ما با این گوشی داشتیم، چندان از موقعیت کلیدهای کم‌وزیاد کردن صدا راضی نبودیم و دوست داشتیم این کلیدها در بالای کلید پاور جای داشتند تا دسترسی راحت‌تری داشته باشند.
حسگر اثرانگشت اکسپریا X واقعا عملکرد سریع، دقیق و قابل‌ستایشی دارد. سرعت این حسگر به‌قدری زیادی است که در کسری از ثانیه قفل نمایشگر را باز می‌کند. بگذارید کمی ملموس‌تر صحبت کنیم. برای باز کردن قفل نمایشگر این گوشی، ابتدا نیاز است تا نمایشگر را با کلید پاور روشن کنید و سپس انگشت خود را روی حسگر اثرانگشت قرار دهید تا صفحه آنلاک شود. نکته‌ی جالب ماجرا آنجاست که سرعت بالای این حسگر حتی این اجازه را به شما نمی‌دهد تا صفحه‌ی لاک‌اسکرین را ببینید. یعنی پس از فشردن دکمه پاور، گوشی آنلاک می‌شود!
حتما برایتان پیش‌آمده که در اثر گرما یا استرس، دستتان عرق کند و در آن شرایط بخواهید قفل نمایشگر را با حسگر اثرانگشت باز کنید. متاسفانه باید بگوییم که تاکنون ما به گوشی‌ای برنخوردیم که بتواند در این شرایط اثرانگشت ما را تشخیص بدهد. حسگر اثرانگشت اکسپریا X هم به همین‌گونه است. شاید این مهم‌ترین موضوعی باشد ما از این حسگر اثرانگشت داشتیم و سونی اهمیتی به آن نداده است. نکته‌ی منفی دیگر این حسگر اثرانگشت مربوط به شرایطی است که گوشی روی میز قرار دارد و می‌خواهید نمایشگر را آنلاک کنید. کار با این سنسور در این حالت کمی سخت است و در اکثر مواقع گوشی نمی‌تواند اثر انگشت را شناسایی کند.
سخت‌افزار و باتری
اکسپریا X قدرت سخت‌افزاری خود را از تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۵۰ و دو پردازنده‌ی چهار هسته‌ای Cortex-A72 و Cortex-A53 می‌گیرد. همچنین یک رم سه گیگابایتی از نوع DDR3 این مجموعه را همراهی می‌کند و عملکردی خوب و روانی برای این گوشی به همراه دارد. به‌طورکلی می‌توان تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۵۰ را نسخه‌ی به‌روزتر اسنپدراگون ۸۰۸ دانست که پیش‌ازاین در گوشی نکسوس ۵X دیده بودیم. نتایج بدست آمده از بنچ‌مارک‌ها به‌خوبی نشان می‌دهند که گوشی اکسپریا X با تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۵۰ عملکرد بهتری نسبت به نکسوس ۵X با پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸۰۸ دارد. البته اسنپدارگون ۶۵۰ لیتوگرافی ۲۸ نانومتری و اسنپدارگون ۸۰۸ لیتوگرافی ۲۰ نانومتری دارد. اکسپریا X تقریبا عملکردی مشابه با دیگر گوشی سونی یعنی اکسپریا Z5 دارد.
اکسپریا X دارای دو شیار سیم‌کارت است که از شیار دوم آن می‌توان برای گذاشتن سیم‌کارت یا کارت حافظه‌ی microSD استفاده کرد. از دیگر قابلیت‌های این گوشی می‌توان به فناوری NFC و پشتیبانی از USB OTG اشاره کرد. گفتنی است چیپ NFC اکسپریا X برخلاف اکثر گوشی‌ها و تبلت‌ها بر قاب پشتی قرار ندارد و در گوشه‌ی سمت چپ نمایشگر است.
برخلاف گوگل، ال‌جی و اچ‌تی‌سی، شرکت سونی وداع زودهنگامی با درگاه microUSB در گوشی‌های بالارده‌ی خود نداشت و ترجیح نداده تا از درگاه بازگشت‌پذیر و با سرعت شارژ بالای USB Type C در اکسپریا X استفاده کند. اما در عوض می‌توان برای شارژ سریع این گوشی، از Quick Charger HCH12 استفاده کرد. این شارژر می‌تواند در مدت‌زمان ۱۰ دقیقه گوشی اکسپریا X را به‌قدری شارژ کند تا ۵٫۵ ساعت از آن استفاده کنید. علاوه بر این، سونی ادعای قدیمی خود در مورد شارژدهی گوشی‌های هوشمندش را در مورد اکسپریا X تکرار کرده است. ادعایی که چندان به واقعیت نزدیک نیست. باتری ۲۶۲۰ میلی‌آمپرساعتی این گوشی می‌تواند در کاربری ترکیبی، نهایتا تا یک روز یا کمی بیشتر شارژ نگه دارد.
سیستم‌عامل و دوربین
اندروید مارشملو (نسخه‌ی ۶٫۰٫۱) به همراه رابط‌کاربری اختصاصی سونی (Xperia UI) برای اکسپریا X در نظر گرفته شده است. مانند بخش‌های دیگر، ما در بخش سیستم‌عامل هم به بیان مهم‌ترین نکات می‌پردازیم. به‌طور خلاصه می‌توان گفت که رابط‌کاربری اکسپریا X تغییر زیادی نسبت به Z5 نداشته و همچنان اندروید گوشی‌های سونی شباهت‌های زیادی به اندروید استوک (خالص) دارند. اما سونی در بخش سیستم‌عامل این گوشی نیم‌نگاهی به iOS 9 داشته و از برخی ویژگی‌های آن الهام گرفته است. برای مثال در صفحه‌ی سمت چپ منوی برنامه‌ها، لیست پیشنهادی از برنامه‌های پرکاربرد و برنامه‌های محبوب که هنوز آن‌ها را روی گوشی نصب نکرده‌اید، پیش روی‌تان قرار می‌دهد. همچنین با سوایپ کردن در صفحه‌ی منوی برنامه‌ها یا هوم‌اسکرین (از بالا به پایین)، بخش جستجو ظاهر می‌شود.
باوجود آن‌که سونی امکانات زیادی برای سیستم‌عامل این گوشی در نظر نگرفته، اما به‌طور تعجب‌آوری بخش سیستم‌عامل اکسپریا X حجم زیادی از حافظه‌ی داخلی دستگاه را اشغال کرده است. در نسخه‌ی ۶۴ گیگابایتی این گوشی، چیزی حدود ۱۵ گیگابایت دستگاه توسط اندروید پر شده است که واقعا زیاد به نظر می‌رسد!
برخلاف اکسپریا Z5، اکسپریا X از زبان فارسی در منوها پشتیبانی نمی‌کند، اما می‌توان زبان فارسی را به کیبورد آن اضافه کرد. روی هم رفته باید بگوییم که اکسپریا X از نظر سیستم‌عامل و رابط‌کاربری گوشی‌ای جذاب، روان و بدون پیچیدگی است.
همان‌طور که گفتیم، سونی در اکسپریا X تمرکز ویژه‌ای روی دوربین کرده است. دوربین اصلی این گوشی را یک حسگر ۲۳ مگاپیکسلی با دریچه‌ی دیافراگم f/2.0 تشکیل می‌دهد که در شرایط نوری مناسب، می‌تواند عکس‌های خیلی خوبی بگیرد. اما این دوربین نمی‌تواند حتی باوجود فلش LED در محیط‌های نسبتا تاریک، عکس‌هایی با جزئیات بالا ثبت کند.
دوربین اصلی اکسپریا X چند مورد ناراحت‌کننده دارد. نخست آن‌که تصاویر گرفته شده با این دوربین دارای نویز قابل‌توجهی است و رنگ‌ها اشباع شده هستند و فاصله‌ی زیادی با واقعیت دارند. همچنین این گوشی پردازش نسبتا زیادی در زمان نشان دادن کامل عکس‌ها دارد. اکسپریا X برخلاف Z5 قادر به فیلمبرداری ۴K نیست و نهایتا می‌تواند با کیفیت Full HD به فیلمبرداری بپردازد. دوربین دوم این گوشی هم ۱۳ مگاپیکسلی است و برای سلفی گرفتن و مکالمه‌ی ویدئویی کاملا مناسب به نظر می‌رسد.
میان‌رده‌ی قوی یا پرچم‌دار ضعیف؟
مشخصات اکسپریا X به گونه است که آدم در میان‌رده یا پرچم‌دار بودن آن مردد می‌شود. این گوشی برخی امکانات گوشی‌های بالارده و برخی مشخصات گوشی‌های میان‌رده را دارد. X کیفیت ساخت بالای پرچم‌داران را دارد و کیفیت عکس‌های آن می‌تواند تنه به تنه‌ی گوشی‌های بزرگ بزند. اما تراشه‌ی اسنپدارگون ۶۵۰ در کنار نمایشگر نه‌چندان خیره‌کننده این محصول نمی‌گذارد تا ما به چشم یک پرچم‌دار به آن نگاه کنیم. جان کلام آن‌که اکسپریا X گوشی میان‌رده‌ای است که از اکثر میان‌رده‌های بازار یک سر و گردن بهتر است ولی قیمتی پرچم‌دار گونه دارد.
